ตามกฎหมายนายจ้างทุกคนต้องจัดให้มีการลาหยุดประจำปีโดยได้รับค่าจ้างรายปี กฎสำหรับการคำนวณและการจ่ายค่าจ้างวันหยุดได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจน แต่บางครั้งสถานการณ์ความขัดแย้งก็ยังเกิดขึ้น
คุณจำเป็นต้องรู้วิธีจ่ายค่าลาพักร้อนหากพนักงานลาป่วยเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดในการคำนวณ
กฎทั่วไปในการคำนวณค่าลาพักร้อน
สำหรับการคำนวณค่าลาพักร้อน จะใช้รายได้เฉลี่ยสำหรับปีปฏิทินก่อนหน้า รายได้รวมถึงค่าจ้าง โบนัส และการจ่ายเงินอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับค่าจ้าง การคำนวณไม่รวมจำนวนเงินค่าลาป่วย ค่าลาพักร้อน และค่าชดเชยอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน รายได้รวมที่ได้รับสำหรับปีนั้นหารด้วยจำนวนวันที่ทำงานจริง จำนวนวันตามปฏิทินเฉลี่ยในหนึ่งเดือนถือเป็น 29.4 นั่นคือถ้าคนทำงานเต็มปีตัวบ่งชี้นี้จะเป็น 352.88 ช่วงเวลาของวันหยุดพักร้อนลาป่วยและอื่น ๆ เมื่อบุคคลนั้นขาดงาน จะถูกหักออก ในกรณีนี้ จำนวนวันตามปฏิทินโดยเฉลี่ยจะถูกคำนวณตามสัดส่วน นั่นคือพวกเขาแบ่งรายได้จริงตามชั่วโมงทำงานจริง
การลาป่วยส่งผลต่อจำนวนเงินที่จ่ายในวันหยุดอย่างไร
เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่างานที่ขาดหายไปเนื่องจากการเจ็บป่วยนั้นไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์สำหรับพนักงาน แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ ข้อแรกใช้เฉพาะกับผู้เชี่ยวชาญรุ่นเยาว์ที่มีประสบการณ์การทำงานน้อยเท่านั้นเนื่องจากตามกฎแล้วพนักงานที่มีประสบการณ์น้อยกว่า 5 ปีจะได้รับเงิน 60% ของค่าเผื่อจาก 5 ถึง 8 ปี - 80% มากกว่า 8 ปี - 100% พนักงานที่ทำงานมานานกว่า 8 ปีจะมีรายได้เฉลี่ย 100% และไม่มีผู้ใดมีสิทธิ์ลดจำนวนนี้ หากคุณมีเงินเดือนที่ "ขาว" การลาป่วยจะไม่เจ็บปวดสำหรับคุณ นี่คือสาระสำคัญของการประกันสังคมของรัฐ
การลาป่วยไม่มีผลกระทบต่อจำนวนเงินที่จ่ายในวันหยุด แต่อย่างใด เนื่องจากระยะเวลาการเจ็บป่วยจะถูกหักออกจากการคำนวณ เช่น เงินลาป่วยที่เป็นตัวเงิน
หากคนเพิ่งจากไปหลังจากเจ็บป่วยและควรจะไปพักผ่อน ขั้นตอนการคำนวณยังคงเป็นมาตรฐานตลอดจนระยะเวลาการชำระเงิน (สามวัน)
เมื่อเลิกจ้างพนักงานแต่ละคนสามารถรับค่าชดเชยสำหรับการลาพักร้อนที่ไม่ได้ใช้ได้ โดยจะไม่ใช้สิทธิ์
กฎการคำนวณเหมือนกับการจ่ายวันหยุด การชำระเงินนี้เกิดจากผู้ที่ทำงานในบริษัทมาแล้ว 15 วันขึ้นไป เวลาที่เจ็บป่วยจะรวมอยู่ในช่วงเวลาที่คำนวณค่าชดเชยนี้ นอกจากนี้ สถานการณ์อาจเกิดขึ้นที่พนักงานได้ "อยู่เกินกำหนด" วันหยุดที่เขามีสิทธิได้รับ ในการคำนวณวันหยุด 28 วันสำหรับการทำงานหนึ่งปี ในกรณีที่พนักงานดังกล่าวถูกไล่ออกอย่างกะทันหัน องค์กรจะต้องระงับจำนวนเงินที่จ่ายวันหยุดเกิน เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ดังกล่าว ขอแนะนำให้จัดทำตารางวันหยุดอย่างสม่ำเสมอและติดตามเวลาวันหยุดของพนักงานแต่ละคนเป็นรายบุคคล